09u00 het startschot voor het jaarlijks klepper weekend wordt gegeven. Editie 6 ondertussen. Traditiegetrouw wordt er verzameld aan het 8ste Sacrament om van daaruit naar onze bestemming af te zakken. Dit jaar is er gekozen voor de Vlaamse Ardennen. Hof Ten Beemd, een gerenoveerde vierkants hoeve, was onze uitvalsbasis voor het hele weekend. Rond 12u00 waren alle kleppers die de fietsrit van vrijdag mee gingen rijden gearriveerd. Koffers uitladen, slaapplaatsen verdelen, fietsen uitladen. 

Nog rap wat eten, kleren aantrekken en we waren klaar voor de eerste rit. Rit van 72km over legendarische hellingen van de Ronde Van Vlaanderen. Voor sommige was het al na 5km duidelijk dat ze toch wat te weinig getraind hadden de afgelopen maanden. Om de onderliggende strijd wat aan te wakkeren was er ook een bergklassement opgesteld waar bij iedere rit 4 hellingen aangeduid waren als “puntenpakkers”. Zulke zaken moet je geen 2x zeggen tegen de jongens van de R groep: Bril nog even recht zetten, de BOA sluiting nog eens een extra draai geven en gas der op! Op alle vlakken was het koers, de eerste streden voor de bergpunten, het middensegment probeerde elkaar een loef af te steken en in de achterhoede werd er gepuft en gevloekt dat het niet meer schoon was om te zien. Rond 15u30 kwamen de eerste alweer aangestormd bij het verblijf. Languit op het gras, met een fris pintje of cola werd er uitgekeken naar de mannen die nog moesten binnenkomen.

Anders dan andere jaren moesten we nu niet zelf voor ons eten zorgen. Marc had zijn zus en een vriendin opgetrommeld om dit van ons over te nemen. En onze Kookdames hebben echt goed voor ons gezorgd. Na een frisse douche konden we dan ook meteen onze benen onder tafel steken en genieten van de befaamde spaghetti van Marc. Goeie kost. In de wandelgangen gaat wel de ronde dat dit nog overblijfselen waren van het weekendje in Luxemburg maar dit kon niet onafhankelijk bevestigd worden. Case closed!

Van het fietsen hadden de meesten enorme dorst gekregen en werd er buiten gezellig samengezeten voor wat te drinken en te praten. Bij de ene ging het over de toekomstige aankoop van een nieuwe fiets, bij de andere over de hobby’s van de kinderen en bij nog anderen over hoe ze Remco Evenepoel gingen kloppen. Naarmate de avond vorderde gingen de eerste al naar bed en trokken de laatste nog een pint open. 00u00 bak vol, ligt uit, bed in.

Om 07u00 waren Benny en Joris al paraat om naar de warme bakker te rijden in het dorp. In de tussentijd zorgden Mireille en Noëlla voor het ontbijt. Omstreeks 07u30 dropen de eerste van de kamers af. De ene zo fris als een hoentje, de andere had ‘s nachts een kater gevangen en zat hier de hele dag mee opgescheept. Na het ontbijt werden de kleppertenue’s aangetrokken want de “koninginnenrit” stond op het programma. Ondertussen hadden Anton en Thierry zich bij de groep gevoegd. 129km stond er vandaag op het programma. Opzet was hetzelfde als de dag er voor: Punten pakken, koersen en vooral niet laten zien dat je er door zat.

De rit ging over hetzelfde heuveltje als dat van vrijdag van start en de kaarten waren al weer geschut. Joris wilde zijn puntentrui veilig stellen en ging er samen met Thierry vandoor. In het 2de groepje gingen Anton, Fre, Luc, Benny en DJ Kris in de tegenaanval. Tom ging bij Jan en Ken blijven, Butje wilde wel mee met de eerste groep maar was zijn goeie benen vergeten in Hof Ten Beemd en Marc kon dankzij een fietswissel navigeren tussen alle heuvels en Jan de nodige instructies geven i.v.m. de komende hellingen.

Op 38km kwam er een samensmelting voorin, en werd de rit verdergezet richting La Houppe. Hierboven even stoppen voor een paar cola’s en de drinkbussen te vullen. Volgende stop lag op 90km. Hier hebben we nog met z’n alle gekeken naar de start van de Super 8 classis. Na deze doortocht kon de eerste groep terug verder en kwam de 2de groep juist aan op de stop. Naarmate de rit vorderde werd de strijd harder. Een wijs man vertelde mij ooit volgende gouden regel: eraf is eraf. En met deze quote moet ik geen tekening maken bij het verdere verloop van de rit.

Anton was ijzerstek die dag en haalde de dagzege binnen, Joris kon zijn puntentrui veilig stellen, Luc stond aan de poort bij Sint-Pieter en Thierry klonk alsof hij chubaka was. De kopgroep was binnen. “Anton, wat sta je daar zo gek?”, Ik moet ff nie bewegen ander heb ik kramp. Iedereen was tot het gaatje gegaan, dit was wel duidelijk. Jan en Marc waren op de kasseien aan het vloeken. Als we heel stil waren konden we hem in de verte horen. Gezellig na kaarten in de tuin, terug op aarde neerdalen voor anderen. Wederom een geslaagde dag, maar dit zijn we ondertussen gewend van de Kleppers.

Na weer een heerlijke maaltijd van de kookdames waren de meeste bekomen. Enkel Jan zag er nog altijd slecht uit. Hij kreeg geen hap door de keel. Later bleek dat hij kolieken had. Voor velen was de dag redelijk zwaar waardoor ze de pijn moesten verdrinken. Om 20u30 stond er een leuke quiz op het programma, goed in mekaar gestoken door onze kookdames. De groepjes werden willekeurig verdeeld en we konden van start gaan. Enkele zaken die ons toch wel bijgebleven zijn na de Quiz: Stuur je kind nooit met een voorbinder naar school, Benny gebruikt liever zijn eigen patat om te kegelen en Butje is bezig aan zijn debut singel samen met Camille. De avond werd verder ingezet met enkele Omers en wanneer de het bier in de man is, is de wijsheid in …. Omstreeks middernacht arriveerde er een delegatie van de Ultra’s en deze scandeerde herhaaldelijk naar enkelen die al lagen te slapen. Dit met de legendarische woorden” Bennyyyyy”. Dit bleef doorgaan tot 02u30. In de tussentijd werden er een 5000 tal muggen dood geklopt in sommige slaapkamers terwijl andere dan weer hun kettingzaag probeerde te starten.

Kris had in de tussentijd een huisdier geadopteerd en samen met Fre besloten om een fotoshoot van te maken. Blacky moest overal mee naar toe en Kris wijkt niet van zijn zijde. Omstreeks 03u30 heeft Fre, Kris nog moeten redden uit het ballen bad. Hij dreigde erin te verdrinken aangezien hij niet kon zwemmen.

Na een zeer korte nacht was de ochtend zo daar. De bestelling werd afgehaald bij de bakker en het ontbijt stond weer klaar. Door de vele regen die gevallen was en de vele pinten die er gedronken waren de afgelopen nacht was er verdeeldheid in de groep over het al dan niet rijden van de laatste rit. Anton, Benny en Kris besloten om de rit wel te rijden, de rest bleef aan tafel zitten. De overblijvers zijn dan maar een wandeling gaan maken en natuurgids Tim loodste ons naar de voet van de Paterberg, of was het nu de top? Lokale wielertoeristen worden hier toegelachen en enkelen onder ons besefte hier pas dat ze aan het wandelen waren. Terug aangekomen bij Hof Ter Beemd hebben we ons laatste middagmaal van het weekend naar binnen gewerkt en werd de aftocht richting pelt ingezet.

Wederom een bewogen weekend waarin alles aanwezig was. Met z’n allen kijken we al uit naar de jubileum editie van volgend jaar. Hier zal het fietsen centraal staan en komt de drank pas op de 3de plaats, want zoals de voorzitter mooi afsloot: Tensloten zijn we nog altijd een Fietsclub!

Marc, Tim, Kris, Mireille en Noëlla: Bedankt voor de goede zorgen en voorbereidingen die hier aan vooraf gingen.

Ken, Benny H., Benny M, Thierry, Jan, Tom, Bart B., Bart D., Joris, Luc, Bjorn, Fré, Anton: Bedankt voor het mooie weekend en de gezelligheid. En zoals altijd: de thuisblijvers hebben ongelijk.

Den outsider!