It Giet Oan! En niet alleen het onbijt…

Zaterdag 25 maart stond al geruime tijd rood omcirkeld in de agenda van menig Klepper. Op het programma: ontbijten in Cafetaria ’t Pelterke en dan de openingsrit van seizoen 2023. Het aantal hits op de buienradar zal de voorbije dagen een piek bereikt hebben maar windkracht 5, buien, kans op onweer… niets zou De Kleppers kunnen tegenhouden om eindelijk aan het fietsseizoen te kunnen beginnen. En het begon al meteen goed. Een lekker en gevarieerd ontbijt, aangeboden door het bestuur en netjes verzorgd door Evy en T kruimeltje zorgde voor de nodige brandstof voor onderweg. Sommigen zouden zich wel de 3de puddingkoek beklagen maar ach, zo zonder vrouw en kinderen konden we ons wel eens laten gaan en waanden we ons aan het buffet van een all-in resort. De vestimentaire keuzes werden nog eens vergeleken en na de groepsfoto vertrokken we voor een rit van 75km oostwaarts. Jawel: met een flinke zuid-wester zou het venijn pas na halfweg toeslaan. In gestrekte draf ging het via Lille en Bocholt naar Molenbeersel. Op de korte stroken zuidwaarts merkten we al hoe de wind ons op de proef zou stellen. En op ’t Hasselt wisten we hoe laat het was: wissel om de 5km werd aangepast naar 3km tot zelfs 500m. Wie in de buik van het peloton verscholen zat dacht dat Pinda vooraan aan het surplacen was. Tot er overgenomen moest worden. Toen werd duidelijk dat de Kleppers de strijd met de natuurelementen aangegaan waren en kwam de Flandrien in elk van ons naar boven. Regenjasjes werden bovengehaald, gellekes en bananen zorgen voor extra energie om deel 2 van de rit aan te vatten. Was het trouwens toeval dat er al enkele Kleppers rondreden met een mooi en zeer bestendig regenjasje van de kledingsponsor van volgend jaar? Goede keuze in ieder geval want na de kuitenbijters van Klein Zwitserland in Opitter en omstreken gingen de hemelsluizen open. Hier werd ook duidelijk dat sommige Kleppers pas uit hun winterslaap kwamen en anderen er al een klassieker of hoogtestage op hadden zitten. Kameraadschap zorgde ervoor dat iedereen zijn strijd tegen de natuur aankon en toen we in Peer de wind in de rug kregen was het flyeren naar Pelt. Al was het vat voor de meesten zo goed als af. Afgesloten werd er zoals vanouds in Het 8ste Sacrament waar de vaste stamgasten toch even vreemd opkeken toen er een bende verzopen (nee niet bezopen) Kleppers binnen kwamen gewaaid. De choco en koffie deden deugd, de rit werd geanalyseerd (geen enkele platte band!), plannen werden besproken. Eén zaak was duidelijk: de organisatie was zoals steeds weer top en de Kleppers zijn klaar voor een top-seizoen!

Dries

#kleppertime#sportersbelevenmeer#gemeentepelt#peltfiets#wielertoeristen#noordlimburg

Het weekend van 16 tot 18 september stond bij 23 kleppers weer met stip in de agenda. 

Het parcours werd door sommigen vooraf al eens verkend. De buienradar de laatste dagen veelvuldig bestudeert in de hoop dat er toch net wat minder regen zou vallen dan gevreesd. De optimisten onder ons wisten nochtans te vertellen dat er meer regen naast dan op u valt. Al slaagde niet iedereen er in om het glas eerder half vol te zien. Maar die werden vakkundig weer op de rails gezet door enkele enthousiastelingen. Ook voor zondag waren de weergoden ons niet gunstig gezind en samen werd beslist om de laatste rit te annuleren.

Gelukkig hadden we al wat bagage van vrijdag en zaterdag. Banden werden niet enkel vervangen (al deed Joris wel een gooi naar de platte banden trofee met zijn 7 platte banden in een rit), ze werden ook gesterkt. Ornithologen in de groep deelden graag hun kennis. Reigers, valken, rooie wauw en zelfs een visarend werden gespot. En Werner zag het weer helemaal zitten toen hij een aantal herten het pad zag over steken. Geluk zit hem in de kleine dingen eh. 

Tussen de grosse Und de weisse werden plannen voor volgend jaar al besproken en wijsheden gedeeld. 

Zo hebben we geleerd?

⁃ Beter Bart niet bellen mocht je de sleutel nodig hebben ‘s nachts.

⁃ Niet iedereen wordt goed gezind van een stevige regenbui. 

⁃ Iets van een ei met of zonder schil. 

⁃ Eten in het Duits bestellen kan al eens iets brengen wat je niet verwacht had. 

⁃ Sommigen zijn over de Posbank geweest. Niet de Postbank. 

⁃ Dat het soms een duojob is om een regenjasje aan te trekken. 

⁃ Dat iedereen voor er op weekend vertrokken wordt best zijn banden effe nakijkt. 

⁃ Dat de kleppers een fietsenremork hebben die ze graag thuis laten. 

⁃ Dat voor de één 6u00 s morgens als normaal voelt terwijl een ander 22u00 ‘s avonds dan weer wat vroeg vindt om te gaan slapen. 

⁃ Dat er een duidelijk verschil is tussen een hert en een eland.

⁃ Dat je ‘s nachts niet moet reserveren voor de kegelbaan.

⁃ Dat de lokroep van Aqua di gio voor sommigen gewoon te sterk is. 

⁃ Dat je na 7 keer uwe band vervangen niet echt nood hebt aan een extra lusje.

⁃ Dat je beter in vorm bent als je na het weekend op vakantie vertrekt dan er voor.

⁃ Dat kapoetski niet echt een Russisch woord is. 

⁃ Dat Nederland een rare manier heeft om te laten zien dat ze fietsers graag zien komen

We keren weer met een voldaan gevoel huiswaarts. Maar niet zonder een speciaal woordje van dank. 

Een dikke Merci aan Marc en Kris voor de goeie organisatie. We kwamen niks tekort. Goed gegeten en gedronken. Lekkere vleeskroketten. Alles piekfijn voorbereid. Met zelfs een volgwagen, al hadden we liever ook samen met jou gefietst Marc. Maar dat maken we volgend jaar zeker goed.

Benny

Bestemming: Meer van Genval!

Afgelopen zaterdag stond de 2de Grand Fondo van de Kleppers op het programma. Een vlakke tocht richting het Meer van Genval. We hebben uit goede bronnen vernomen dat Jan hier menigte uren, in zijn kamerjas, aan heeft versleten om het prachtige parcours uit te stippelen. Vorig jaar bedroeg de afstand nog 200km, maar zoals de stijgende benzineprijzen konden wij volgens Jan ook niet achterblijven en waren het er dit jaar 250km. 13 Kleppers durfde zich aan dit avontuur te wagen.

Omstreeks 07.30u werd het startschot gegeven voor wat ongetwijfeld een prachtige dag ging zijn. Iedereen nog fris en vol goeie moed om de tocht aan te vatten. Het tempo zat er goed in en er werd koers gezet richting Wersbeek. Hier dook de eerste open gebroken straat al op. Waar we stilaan ook achter kwamen was dat we vandaag trachten om over zo veel mogelijk verschillende ondergronden te rijden, later hier meer over

Het werd ons hier al snel duidelijk dat “Vlak” voor Jan een heel andere betekenis heeft dan voor de doorsnee Klepper. Bollenberg, Meistraat, Trolieberg, Hoge Berglaan, Wijnpers, Tervuursestraat, Doleegstraat, Paardenstraat, Blokkenstraat, Smeysberg,… Noem maar op en god mag het weten waar hij ze allemaal heeft gevonden, maar wij kregen ze wel stuk voor stuk onder de wielen geschoven. Enkele hadden hier hun beste pijlen al verschoten en keken uit naar de lunch. Anderen werden dan weer bevoorraad door gekke snoepjes uit het stuurtasje van Tom en wisten met hun energie geen blijf. Tot op de dag van vandaag is het voor ons nog altijd een raadsel wat hij hen hier gaf.

Aangekomen bij het Meer van Genval was er tijd om wat foto’s te nemen en te genieten van het mooie uitzicht. Gelukkig hebben we een klepper die een neus heeft voor leuke, gezellige eetgelegenheden en waren er tafels gereserveerd aan het befaamde Café du Lac. Hier konden we genieten van een lekkere pasta, wat cola’s drinken en onze drinkbussen vullen. Iedereen maakte de balans eens op of het vat nog half vol of al half leeg was voor hem.

De tocht werd verder gezet richting Pelt en zoals we geëindigd waren voor de lunch, zijn we hier ook weer vertrokken: Bergop!. Na menigte kassei stroken, enkele gravel stroken en mooie race tarmac draaide we hier een klim op waar Jezus himself nog niet wat geweest. Halverwege waren we genoodzaakt om te voet tot boven te gaan. Ook hier zijn we zonder kleerscheuren uit gekomen. Helaas stonden we enkele honderden meters verder wel stil voor een lekke band. Op zo’n moment begint er dan bij 1 klepper de vingers te jeuken en het zweet te vloeien. Hij kan zich dan, gelukkig voor ons, niet bedwingen en hersteld de band in een tijd waar ze bij de F1 jaloers op zijn.

Op 60km van het einde hadden de meeste nood aan wat extra suikers en is er een kleine hold-up gepleegd in de lokale Spar van Glabbeek. Water, cola, ijs en 1L chocomel zijn hier uit de rekken verdwenen. De cola ging hier rijkelijk binnen, de ijsjes werden zonder kauwen doorgeslikt en de chocomelk werd ad fundum leeggedronken. Een stel hongerige leeuwen waren er niets tegen.

De trein werd weer op gang getrokken en de eindbestemming kwam met rasse schreden dichterbij. Eens we het fietspad in Zonhoven opdraaide was het voor iedereen duidelijk dat het een kwestie van binnenkomen was en dat we van een welverdiende verkoeling konden genieten op het terras van Het 8ste Sacrament. Wij allen waren het erover eens dat het goede organisatorische werk weer geleid heeft tot een mooie dag met mooie herinneringen.

Joris,

!!! KLEPPERS FOREVER – FOREVER KLEPPERS !!!

Net zoals vele andere wielertoeristen stonden ook de Kleppers te popelen om het seizoen aan te vatten.

Om 10.00 uur stonden de bijna voltallige Kleppers op de afspraak om de openingsrit aan te vatten.

Na een korte speech van onze voorzitter werden de pedalen vastgeklikt voor een rit van 66 kilometer over rustige wegen richting Neerglabbeek.

De weergoden waren ons goed gezind, maar aan wind was er geen gebrek.

Op een lekke band na verliep alles vlekkeloos. Om de twee kilometer werd er doorgedraaid waardoor we even konden bijpraten en ook een praatje maken met de nieuwe leden.

Rond half een werden we verwacht in ons clublokaal waar een rijkelijk gevulde kaastafel voor ons klaar stond om de innerlijke mens te versterken. Achelse blauwe, pikante kaas, diverse soorten zachte kazen, teveel om op te noemen werden door iedereen gesmaakt.

Na het kaasbuffet konden diegenen die hadden ingeschreven nog genieten van een bierdegustatie georganiseerd door een lokale brouwer, Microbrouwerij Mølder & Coöp. Met veel passie en kennis werden ons een drietal heerlijke bieren uitgelegd en aangeboden, bieren die ook in de regio Pelt in diverse horecazaken worden geserveerd.

Na de bierdegustatie werd er nog verder genoten van menig gerstennat en werd er nog lang nagekeuveld en zelfs plannen gemaakt voor een Kleppers-bier. De ingredienten hiervan zal voer zijn voor een volgende discussie.

Kortom; het was een geslaagde opening van het seizoen, met dank aan Mølder & Coöp en Jan de uitbater van ons clublokaal Het 8ste Sacrament

Op naar iedere dinsdag avond 18.30 uur onze vaste afspraak!

Marc,,

“Kleppers”

 Graag wil ik een slotwoord richten aan alle leden van De Kleppers.

Het was op alle vlakken een jaar waar we fier op mogen zijn. Onze openingsrit werd ook dit seizoen weer uitgesteld door corona tot mei en onze slotrit werd ontsierd door de vele lekke banden, maar de rit en tussenstop bij de Kannibaal van Baal maakte veel goed.

De hoogtepunten van ons seizoen waren uiteraard De Gran Fondo naar Val-Dieu, onze koninginnenrit, het supergeslaagde fietsweekend in Sauerland en onze aangepaste PeltClassic, wat een succes bleek te zijn en waar we een nieuwe weg zijn ingeslagen. Hierbij wil ik ook van de gelegenheid gebruik maken om Anton te bedanken voor de organisatie van ons fietsweekend en Pol & Marc voor de voorbereiding van de PeltClassic. Noteer nu alvast in jullie agenda 15 augustus en het fietsweekend van 16 tot 18 september. De bestemming hiervan is nog niet bekend…

Iedere week was er een goede opkomst bij onze wekelijkse ritten. Onze twee winnaars van het regelmatigheidscriterium hebben dan ook verdiend gewonnen. Bij onze lekke-banden-koning zat het venijn in de slotrit. Ook zijn er leden die we dit jaar wat minder hebben gezien. Hopelijk zien we hen volgend jaar terug! 

Als bestuur zijn we druk bezig met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Tijdens de slotrit, tussen de hotdogs en pinten door werd er nagekaart over het afgelopen seizoen en werd er al vooruit gekeken naar de doelen van volgend seizoen. Daarnaast zijn er ook nog enkele Kleppers die zelf nog voor een serieuze uitdaging staan.

Maar het belangrijkste is dat we in maart terug met een schone, fitte, sportieve en gezonde lei het nieuwe jaar kunnen starten.

Tot slot wil ik ook nog een bedankje richten aan alle helpers van de PeltClassic, alle sponsors, Het 8ste Sacrament en Nobel. Door de fijne samenwerking hebben we er dit seizoen weer een mooi  jaar van kunnen maken. 

De voorzitter!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een geslaagd kleppersweekend,

Donderdag landden de routes op de whatsapp en werden ze geanaliseerd door velen onder ons. ’ Het wordt pittig.’ Vrijdagmorgen, iedereen op tijd aan het 8ste, nog snel een koffietje en weg waren we. Onderweg even de benen strekken op een parking en omstreeks 11.00 uur maken we vanuit de auto kennis met de een van de drie beklimmingen naar en rond het hotel. De prestaties hierop van enkele van onze snelle jongens zullen nog lang op Strava te zien zijn. De hartelijk ontvangst door de gastheer en gastvrouw van het Waldhotel Einstein gaf ons allemaal een goed gevoel. Eerst de kamerverdeling, de koffers en de fietsen uitladen en dan belegde broodjes. Het eerste setje koerskledij wordt uitgehaald en omstreeks 12.30 gaan we van start voor de eerste rit van 90 kilometer. Na een lange aanloop krijgen we een hele reeks beklimmingen en afdalingen voor de wielen die ons leiden tot het hoogste punt van de route op 680 meter. Bij één van de afdalingen hadden twee van onze makkers een goede engelbewaarder en konden hun route zonder veel erg verder zetten. Uiteindelijk kregen we nog een prachtige afdaling met verschillende haarspeldbochten om tot slot vanuit Marmecke nog een klimmetje tot aan de achterzijde van het hotel te overwinnen. Missie geslaagd voor de eerste dag die bij aankomst eindigde met een gezellig samenzijn buiten op het terras alvorens het avondeten werd geserveerd omstreeks 19.00 uur. De routeplanner (lees de uitbater) maakte voor de eerste keer kennis met de definitie van een Klepper, zeker als hij de gemiddeldes van die dag onder de neus kreeg geschoven. De goulash met kroketten en warme groenten ging er vlot in en werd verder weggespoeld met menige halve liter van verschillende soort. In de loop van de avond kwamen de straffe verhalen naar boven en werd er letterlijk en figuurlijk sportief nagekaart en werd de route van daags nadien lichtjes aangepast door toevoeging van een extra lus van 30 km voor de Klepper-Kleppers. De gastvrouw had haar handen vol aan de bar en ook daar sneuvelden er enkele KOMmen. Zaterdag morgen, de koninginnenrit naar het hoogste punt van Sauerland via tal van kleine dorpjes, prachtige klimmen en mooie afdalingen waarvan sommige gevaarlijk omwille van de slechte staat van de weg. Een uitgebreid en stevig ontbijt moest ons wapenen voor het eerste deel van de rit. Liters fruitsap werden de vervanger van het gerstensap van de avond voordien. Het merendeel van de fietsers diende zicht te melden bij de koersdirecteur om zijn rugnummer in ontvangst te nemen. De light-versie van de route werd definitief van de kaart geveegd. Iedereen ging voor de 152 Km en sommigen nog voor de extra lus. Samenkomst was voorzien in Hallenberg waar we op 85 km op zoek moesten naar eten. Na veel geduld een pizza of een pasta, die bij sommigen nog wel even op de maag bleef liggen, werd de weg verder gezet richting de Kahler Asten het hoogste punt in de omgeving Winterberg. Vanaf dan was het volgens de analyse van sommigen alleen nog maar dalen tot het hotel, doch het gevoel op de fiets was net iets anders. Uiteindelijk kwamen we, met wel een behoorlijk tijdsverschil , na 18.00 uur aan met tot slot nog twee knoesten van beklimmingen waaronder die ene waar we kennis mee maakten de eerste dag met de auto. Dankzij Wout staat deze op STRAVA, onherroepelijk verbonden met de Kleppers de eerste jaren. Na een driegangenmenu met pasta, waarin we nog een vleugje goulash herkenden van daags voordien, maar daarom niet minder lekker, werden er nog zware analyses gemaakt. Wijn en Krombacher maakten deze alleen maar gedetailleerder tot de laatsten omstreeks 02.30 uur onder de wol kropen om zich mentaal voor te bereiden op de slotetappe. Zondagmorgen, na een stevig ontbijt werden ons onmiddellijk een paar stevige kuitenbijters voorgeschoteld, die bij velen onder ons pijn deden in de benen. Halverwege, na een korte pauze aan het stuwmeer werd de route verder gezet met nog een paar mooie klimmen en afdalingen. In de achterhoede werd Tom even verrast op een pittige klim richting Jackelchen waar de meeste GPS-toestellen een stijging van 22 procent aantikten. “Het was maar ne korte hé Tom”. Via enkele van de mooie maar eerder zeldzame fietspaden werd de weg verder gezet richting Kirchhundem . Van daaruit verder naar de laatste pittige klim tot het hotel. Terwijl de laatsten langs die weg arriveerden deed Joris, aan de achterzijde van het hotel, nog een succesvolle poging op de KOM van de Einsteinpickel , waardoor die ook voor de eerste periode geboekt staat op Strava. Sterk mannenNog even douchen, koffers pakken, een goed vullend lokaal aardappelgerecht verorberen om vervolgens afscheid te nemen van onze gastheer en gastvrouw en huiswaarts te keren. Moest de heer Einstein nog geleefd hebben had hij ook een formule uitgevonden voor het woord Kleppers. Gelukkig kunnen wij hieraan zelf een invulling geven. Termen als Sportief, Pittig, Gezellig en Kameraadschap zouden in deze formule zeker niet mogen ontbreken.Toch willen we ook even stilstaan bij Anton en Kristof, de twee die niet meekonden, maar die zeker hun sportieve en kameraadschappelijke bijdrage zouden geleverd hebben aan dit weekend. Anton bedankt voor de organisatie en Kristof sterkte de komende tijd. Een pittig maar geslaagd weekend!

Marc

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Koninginnenrit noordelijkste grenspaal van België!

De befaamde koninginnenrit van de Kleppers stond op het programma. 16 Kleppers hadden zich ingeschreven voor deze lange rit van 175km Spijtig genoeg moest onze kopman last minute afzeggen.

Om 8u werd de rit door de voorzitter opgang getrokken. Met een opbouwend tempo gingen we richting de nederlandse grens. De weersomstandigheden waren subliem. Men kon geen beter weer wensen voor deze mooie dag. Na 60km werd de eerste plaspauze ingelast, waarbij we ook direct hulp hebben aangeboden aan 2 fietsers met pech. Direct ging het tempo terug de hoogte in, want we reden richting de bakker in Meensel-Dreef om onze eerste honger te stillen. Iedereen kon genieten van een stuk taart. Voor elk wat wils! Enkel voor Beton Baron was de honger nog niet gestilt… Hij heeft dit opgelost door een extra worstenbroodje binnen te spelen.

Met een gevulde maag ging de rit verder. Uiteindelijk kwamen we aan bij ons doel: ‘De noordelijkste grenspaal van België’. Allen samen op de foto en weer verder. Langs de mooie wegen van Hoogstraten en Turnhout fietsten we terug richting het mooie Limburg. Sommige hadden hun zinnen gezet op de hamburger die ons was beloofd aan het einde van de rit, met als gevolg dat ‘El capo’ alle registers opentrok. Met een rotvaart van 40km/u ging het richting ons clublokaal Het Achtste Sacrament. Maar enkele km’s later maakte de voorzitter de kopmannen erop attent dat het vanachter in de groep richting de 50km/u ging, in combinatie met lege drinkbussen en hijgende Kleppers. Er werd een onvoorziene last minute pitstop ingelast te Dessel voor onze suikerspiegel aan te vullen. Alle kleppers hadden een genoegen met een frisse ice-tea, behalve K. Kums aka K. Koms wou een ice-tea green. Met nog 30km op de teller ging het langs onze bekende wegen richting het terras van Het Achtste Sacrament. Op de Schansstraat werden de laatste krachten volledig opgebruikt. Het treintje werd opgezet door Pinda, die vervolgens tal van kleppers afzette om de brug op te sprinten. Hier kwam onze beresterke K.D. als eerste boven, die aan een buitengewoon goed seizoen bezig is!Aangekomen bij Het Achtste Sacrament kwam de geur van de hamburgers ons al tegemoet. Heerlijk na zo een rit! Bedankt aan iedereen die erbij was om er een topdag van te maken!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

5 juni 2021, de eerste Kleppers Gran Fondo was een feit. Weken op voorhand werd er al over gesproken, werd er gepolst naar de finish tijden voor goud en naar het parcours. De eerste editie moest en zou een geslaagde editie worden. 18 Kleppers hadden zich ingeschreven voor de rit van 200k langs de Abdij van Val Dieu. Toen iedereen s’morgens opstond werd het al snel duidelijk dat de zon die dag nergens te bespeuren zou zijn. Hierop zijn er helaas nog 3 afmeldingen geweest waardoor we van start zijn gegaan met 15 ECHTE krijgers! 

De route ging van start aan het 8^ste Sacrament en voerde ons via Bocholt naar het eerste ijkpunt van de rit, Elsloo. Eens het kasteel van Elsloo gepasseerd werd de koers open gebroken. Niemand anders dan Bjorn wilde laten zien dat hij over super benen beschikte die dag. Het tempo ging de hoogte in en alles ging op de kant. Slingerberg, Moorveldsberg, Peutgensweg en Rootherweg volgde elkaar in snel tempo op wat er voor zorgde dat het hele deelnemersveld verspreid was. De eerste familiale ruzie tussen schoonvader en schoonzoon vond hierna plaats. Nolan had het gat gedicht met de 2 koplopers, met Jacky op een dikke 10M. Hierop is Nolan direct beginnen roepen “rije, rije, laat hem nie terug komen”. Wat hierop volgde zal waarschijnlijk de rest van zijn erfenis bepalen, 0€. 

Eens de grens overgestoken reden we door de Voeren, richting het hoogste punt van Vlaanderen, Remersdaal. Om 11.30u kwamen de eerste 2 Kleppers hier aan, niet veel later 6 andere. Omstreeks 12.20u was er van de rest nog niets te bespeuren. Na een telefoontje van Anton richting de voorzitter werd al snel duidelijk dat het niet enkel de benen waren die het moeilijk hadden maar ook de banden. 3 Lekke banden voor het achterliggende 7 tal. De groep werd weer herenigd bij de abdij van Val Dieu. Hier stond ons een groot bord spaghetti of een pannenkoek te wachten. Wat we hier ook geleerd hebben is dat je bij een warme choco best altijd een beschuit eet. 

Voldaan en lichtjes opgewarmd konden we de rit verder zetten richting de volgende heuvelzone: Hallembaye, Zusserdel en muizenberg. Boven op de muizenberg werd weer gewacht tot we voltallig waren. Ook hier duurde het lange tijd voor iedereen er was, wederom door de lekke banden. Het weer bleef slecht waardoor het meerendeel van de Kleppers het stilaan koud begon te krijgen. Opnieuw herenigd werd het laatste deel van de rit aangevat. Met de brug van Vroenhoven in het vooruitzicht vond de voorzitter het hoog tijd om de befaamde Klepperstrein op de rails te zetten. El Capo zorgde hier voor de nodige aanwijzigingen zodat de trein bleef bollen. De km’s tikte snel bij op de teller en in geen tijd waren we in Overpelt. Op de Breugelweg werden de laatste krachtbronnen aangesproken om zo rap mogelijk op het terras te kunnen plaats nemen voor een welverdiende Paix Dieu!

Ondanks het mindere weer was dit meer dan zeker een geslaagde eerste editie. De rit was prachtig, de organisatie zoals altijd dik in orde en het gezelschap  TOP!! We kijken al weer uit naar de Gran Fondo van 2022 richting …….

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Vandaag fietsten 20 Kleppers ten voordele van Kom op tegen Kanker.

In dienst van De Bokkenrijders, de bevriende fietsclub uit Pelt, en doneren onze bijdrage voor Kom op tegen Kanker dan ook aan hen.

Door het slechte weer werd de lus van 125 km wel ingekort tot 105 km, maar als Kleppers hebben we toch weer ons steentje bijgedragen.

De Bokkerijders samen met Joke Emmers, het uithangbord van Lus Noord van Limburg en de stichting Kom op tegen Kanker zullen De Kleppers dankbaar zijn!

Kleppers – woordje voorzitter

Om dit bijzonder jaar af te sluiten, wil ik dit jaar ook graag een bijzonder slotwoordje richten aan alle leden van De Kleppers. Het was op alle vlakken een uitzonderlijk, bijzonder jaar dat we niet snel zullen vergeten. Onze openingsrit werd door corona uitgesteld tot in juni, onze slotrit viel –buiten de dapperen onder ons- volledig in het water. Maar in die korte periode hebben we als Kleppers toch een mooi jaar gehad, een jaar waar ik als voorzitter fier op ben…Nog nooit verschenen we zo in supervorm als tijdens onze openingsrit in juni. Corona zorgde ervoor dat we allemaal op onze fiets hebben gezeten, al was het individueel en helaas niet in de vertrouwde groep. Fietsen was voor sommigen precies de enige uitlaatklep in deze bizarre tijden. Absolute lichtpuntjes in ons seizoen waren uiteraard de Koninginnenrit, onze rit naar de befaamde Leeuw van Waterloo en het supergeslaagde fietsweekend in Luxemburg. Hierbij wil ik ook van de gelegenheid gebruik maken om Anton te bedanken voor de organisatie en de voorbereiding van ons weekend samen. Noteer nu maar alvast het weekend van 17 tot 19 september volgend jaar voor ons volgend weekend, de bestemming is nog niet bekend…Iedere week was er ook een super opkomst bij onze wekelijkse ritten. Onze twee winnaars van het regelmatigheidscriterium hebben het dan ook oververdiend gewonnen, proficiat daarvoor. Er zijn ook enkele leden die we dit jaar minder hebben gezien. Is het door de corona of misschien uit schrik, wie weet…? Hopelijk zien we hen volgend jaar opnieuw terug! Tijdens onze laatste slotrit, of wat er nog van overschoot, werd er tussen pizza, pot en pint al gepraat over volgend seizoen. We kijken er met zijn allen ongelofelijk hard naar uit, dat merk ik nu al. Hopelijk kunnen we in het voorjaar met een schone en gezonde lei het nieuwe jaar starten. Tot slot wil ik ook nog een bedankje richten aan de sponsoren, Het 8ste Sacrament en Nobel ons bestuur en onze samenwerking dit jaar. Door die vlotte, flexibele en goede samenwerking hebben we er ook een mooi en uitzonderlijk jaar van kunnen maken. #fietseninpelt#gemeentepelt#het8stesacrament#kleppertime

De voorzitter!