Een kleine 30 Kleppers verzamelden zich om 9u bij het clublokaal annex stamkroeg Het 8ste Sacrament. De laatste zaterdag van maart was reeds enkele maanden met rood omcirkeld in diverse agenda’s. Deze dag konden alle Kleppers hun nieuwe tenue showen, een groen witte uitrusting met het logo van FFP, Flanders Food Productions onze nieuwe partner voor de komende 4 jaar, prominent aanwezig.
Na de gebruikelijke fotosessie door onze huisvriend Paul kon de rit starten, dachten we. Alsof de duivel ermee gemoeid was, werden bij aanvang 4 platte banden genoteerd. Was dit het noodlot, hadden wij als Kleppers iets fout gedaan bij God Onze Vader, wilde Satan ons een signaal geven, of hadden gewoon wat pubers zonder moraal duimspijkers gestrooid. Joost mag het weten en mag ons hieromtrent altijd wat meer duiding geven.
Na deze vertraging kon de rit eindelijk van start gaan. Voor een beschrijving verwijs ik graag naar Strava, maar ik mag wel vrij meedelen dat we in 2 groepen richting Bree dokkerden. Onze voorzitter had er zelfs een kleine heuvelzone ingelegd. Ja ja, het is me een deugniet. Geen medelijden heeft deze man. Zoals gewoonlijk splitsten we ons op in 2 groepen, niet onbelangrijk als je met zo’n grote groep bent. Ieder kan dan ook op zijn manier zijn ei kwijt. Mooie woordspeling met Pasen al zeg ik het zelf.
Na een tochtje van 68 kilometer waar ieder weer tijd kon maken voor elkander, interesse kon tonen in elkaar, hier en daar werd er zelfs een knuffel uitgedeeld, bereikten we onder een positief gesternte Het 8ste Sacrament.
Daar werden we getrakteerd op een middagmaal en wat drankjes. Uit culinair oogpunt was de Flatbread Pulled Pork een hoogvlieger. Zeker een aanrader op de vernieuwde kaart van onze thuisbasis.
Er werd gezellig nog wat nagekaart over de plannen voor dit jaar, naarmate de tijd vorderde werden bepaalde uitspraken ook wat straffer. Kort samengevat was deze openingsrit weer een voltreffer dankzij jullie leden. We kijken alleszins uit naar dit seizoen. Goesting in…
Met groot genoegen overhandigden we namens “De Kleppers” een cheque ter waarde van 750 euro als een uiting van ons social engagement en ter ondersteuning van het prachtige werk dat wordt verricht door het goede doel “De Wensboom”.
Wij hopen dat deze donatie kan bijdragen aan het vervullen van wensen en het creëren van bijzondere momenten voor kinderen die dit het meest nodig hebben. Wij zijn verheugd dat wij als Kleppers ons steentje hierin kunnen bijdragen.
Aan het eind van dit geslaagde seizoen, wil ik als fiere voorzitter nog heel graag een slotwoord tot jullie allemaal richten. Met trots en dankbaarheid kijk ik – samen met het ganse bestuur – terug op alles wat we samen hebben bereikt.
Dit jaar was een succes op vele fronten. We hebben onze doelen behaald en zelfs meer. De talrijke opkomst op de dinsdagritten en activiteiten, de wisselbeker die we het 2de jaar op rij winnen, ons geslaagd fietsweekend in de Vlaamse Ardennen, waarvoor welgemeende dank aan Tim, Marc en Kris en niet te vergeten, de kookdames.
Ook onze slotactiviteit gekoppeld aan de familiedag waren beide een groot succes dankzij jullie talrijke opkomst en bijhorend enthousiasme. Dit toont opnieuw de sterke ‘band’ binnen De Kleppers.
Verder wil ik zeker ook Joris bedanken voor zijn verantwoordelijkheid en inzet voor de R – groep.
Het is duidelijk dat deze groep stilaan vorm begint te krijgen dankzij zijn inspanningen. Respect en samenhorigheid zijn hierin de sleutel tot succes.
Als elk lid hierin zijn steentje wil blijven bijdragen dan wacht ons ongetwijfeld weer een mooi seizoen.
Ook onze trouwe sponsors, Het 8ste Sacrament en “Nobel’’ verdienen een plaatsje in mijn dankwoord voor hun voortdurende steun en vertrouwen in ons.
Last but not least wil ik ook onze toekomstige en gewaardeerde sponsor Flanders Food Productions (FFP) welkom heten als nieuwe Hoofdsponsor voor hun steun en vertrouwen in De Kleppers voor de volgende 4 seizoenen.
We kijken nu al uit naar naar een mooie samenwerking en zeker ook de nieuwe tenues!
Anton en Paul hebben veel tijd en energie in dit project gestoken.
Namens De Kleppers wil ik hen bedanken voor het prima werk om dit te realiseren.
We kijken met zijn allen uit naar de voorstelling van onze nieuwe uitrusting.
Tot slot wil ik ook onze nieuwe leden verwelkomen en hen het warme welkom bieden dat onze club zo bijzonder maakt.
Ons 10-jarige jubileum is een prachtige mijlpaal om volgend seizoen naar uit te kijken waarin we onze passie voor fietsen kunnen verderzetten.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat er weer een geweldig fietsseizoen in de steigers staat.
Een welgemeende Dank-Jullie-Wel, en laten we blijven trappen naar succes!
09u00 het startschot voor het jaarlijks klepper weekend wordt gegeven. Editie 6 ondertussen. Traditiegetrouw wordt er verzameld aan het 8ste Sacrament om van daaruit naar onze bestemming af te zakken. Dit jaar is er gekozen voor de Vlaamse Ardennen. Hof Ten Beemd, een gerenoveerde vierkants hoeve, was onze uitvalsbasis voor het hele weekend. Rond 12u00 waren alle kleppers die de fietsrit van vrijdag mee gingen rijden gearriveerd. Koffers uitladen, slaapplaatsen verdelen, fietsen uitladen.
Nog rap wat eten, kleren aantrekken en we waren klaar voor de eerste rit. Rit van 72km over legendarische hellingen van de Ronde Van Vlaanderen. Voor sommige was het al na 5km duidelijk dat ze toch wat te weinig getraind hadden de afgelopen maanden. Om de onderliggende strijd wat aan te wakkeren was er ook een bergklassement opgesteld waar bij iedere rit 4 hellingen aangeduid waren als “puntenpakkers”. Zulke zaken moet je geen 2x zeggen tegen de jongens van de R groep: Bril nog even recht zetten, de BOA sluiting nog eens een extra draai geven en gas der op! Op alle vlakken was het koers, de eerste streden voor de bergpunten, het middensegment probeerde elkaar een loef af te steken en in de achterhoede werd er gepuft en gevloekt dat het niet meer schoon was om te zien. Rond 15u30 kwamen de eerste alweer aangestormd bij het verblijf. Languit op het gras, met een fris pintje of cola werd er uitgekeken naar de mannen die nog moesten binnenkomen.
Anders dan andere jaren moesten we nu niet zelf voor ons eten zorgen. Marc had zijn zus en een vriendin opgetrommeld om dit van ons over te nemen. En onze Kookdames hebben echt goed voor ons gezorgd. Na een frisse douche konden we dan ook meteen onze benen onder tafel steken en genieten van de befaamde spaghetti van Marc. Goeie kost. In de wandelgangen gaat wel de ronde dat dit nog overblijfselen waren van het weekendje in Luxemburg maar dit kon niet onafhankelijk bevestigd worden. Case closed!
Van het fietsen hadden de meesten enorme dorst gekregen en werd er buiten gezellig samengezeten voor wat te drinken en te praten. Bij de ene ging het over de toekomstige aankoop van een nieuwe fiets, bij de andere over de hobby’s van de kinderen en bij nog anderen over hoe ze Remco Evenepoel gingen kloppen. Naarmate de avond vorderde gingen de eerste al naar bed en trokken de laatste nog een pint open. 00u00 bak vol, ligt uit, bed in.
Om 07u00 waren Benny en Joris al paraat om naar de warme bakker te rijden in het dorp. In de tussentijd zorgden Mireille en Noëlla voor het ontbijt. Omstreeks 07u30 dropen de eerste van de kamers af. De ene zo fris als een hoentje, de andere had ‘s nachts een kater gevangen en zat hier de hele dag mee opgescheept. Na het ontbijt werden de kleppertenue’s aangetrokken want de “koninginnenrit” stond op het programma. Ondertussen hadden Anton en Thierry zich bij de groep gevoegd. 129km stond er vandaag op het programma. Opzet was hetzelfde als de dag er voor: Punten pakken, koersen en vooral niet laten zien dat je er door zat.
De rit ging over hetzelfde heuveltje als dat van vrijdag van start en de kaarten waren al weer geschut. Joris wilde zijn puntentrui veilig stellen en ging er samen met Thierry vandoor. In het 2de groepje gingen Anton, Fre, Luc, Benny en DJ Kris in de tegenaanval. Tom ging bij Jan en Ken blijven, Butje wilde wel mee met de eerste groep maar was zijn goeie benen vergeten in Hof Ten Beemd en Marc kon dankzij een fietswissel navigeren tussen alle heuvels en Jan de nodige instructies geven i.v.m. de komende hellingen.
Op 38km kwam er een samensmelting voorin, en werd de rit verdergezet richting La Houppe. Hierboven even stoppen voor een paar cola’s en de drinkbussen te vullen. Volgende stop lag op 90km. Hier hebben we nog met z’n alle gekeken naar de start van de Super 8 classis. Na deze doortocht kon de eerste groep terug verder en kwam de 2de groep juist aan op de stop. Naarmate de rit vorderde werd de strijd harder. Een wijs man vertelde mij ooit volgende gouden regel: eraf is eraf. En met deze quote moet ik geen tekening maken bij het verdere verloop van de rit.
Anton was ijzerstek die dag en haalde de dagzege binnen, Joris kon zijn puntentrui veilig stellen, Luc stond aan de poort bij Sint-Pieter en Thierry klonk alsof hij chubaka was. De kopgroep was binnen. “Anton, wat sta je daar zo gek?”, Ik moet ff nie bewegen ander heb ik kramp. Iedereen was tot het gaatje gegaan, dit was wel duidelijk. Jan en Marc waren op de kasseien aan het vloeken. Als we heel stil waren konden we hem in de verte horen. Gezellig na kaarten in de tuin, terug op aarde neerdalen voor anderen. Wederom een geslaagde dag, maar dit zijn we ondertussen gewend van de Kleppers.
Na weer een heerlijke maaltijd van de kookdames waren de meeste bekomen. Enkel Jan zag er nog altijd slecht uit. Hij kreeg geen hap door de keel. Later bleek dat hij kolieken had. Voor velen was de dag redelijk zwaar waardoor ze de pijn moesten verdrinken. Om 20u30 stond er een leuke quiz op het programma, goed in mekaar gestoken door onze kookdames. De groepjes werden willekeurig verdeeld en we konden van start gaan. Enkele zaken die ons toch wel bijgebleven zijn na de Quiz: Stuur je kind nooit met een voorbinder naar school, Benny gebruikt liever zijn eigen patat om te kegelen en Butje is bezig aan zijn debut singel samen met Camille. De avond werd verder ingezet met enkele Omers en wanneer de het bier in de man is, is de wijsheid in …. Omstreeks middernacht arriveerde er een delegatie van de Ultra’s en deze scandeerde herhaaldelijk naar enkelen die al lagen te slapen. Dit met de legendarische woorden” Bennyyyyy”. Dit bleef doorgaan tot 02u30. In de tussentijd werden er een 5000 tal muggen dood geklopt in sommige slaapkamers terwijl andere dan weer hun kettingzaag probeerde te starten.
Kris had in de tussentijd een huisdier geadopteerd en samen met Fre besloten om een fotoshoot van te maken. Blacky moest overal mee naar toe en Kris wijkt niet van zijn zijde. Omstreeks 03u30 heeft Fre, Kris nog moeten redden uit het ballen bad. Hij dreigde erin te verdrinken aangezien hij niet kon zwemmen.
Na een zeer korte nacht was de ochtend zo daar. De bestelling werd afgehaald bij de bakker en het ontbijt stond weer klaar. Door de vele regen die gevallen was en de vele pinten die er gedronken waren de afgelopen nacht was er verdeeldheid in de groep over het al dan niet rijden van de laatste rit. Anton, Benny en Kris besloten om de rit wel te rijden, de rest bleef aan tafel zitten. De overblijvers zijn dan maar een wandeling gaan maken en natuurgids Tim loodste ons naar de voet van de Paterberg, of was het nu de top? Lokale wielertoeristen worden hier toegelachen en enkelen onder ons besefte hier pas dat ze aan het wandelen waren. Terug aangekomen bij Hof Ter Beemd hebben we ons laatste middagmaal van het weekend naar binnen gewerkt en werd de aftocht richting pelt ingezet.
Wederom een bewogen weekend waarin alles aanwezig was. Met z’n allen kijken we al uit naar de jubileum editie van volgend jaar. Hier zal het fietsen centraal staan en komt de drank pas op de 3de plaats, want zoals de voorzitter mooi afsloot: Tensloten zijn we nog altijd een Fietsclub!
Marc, Tim, Kris, Mireille en Noëlla: Bedankt voor de goede zorgen en voorbereidingen die hier aan vooraf gingen.
Ken, Benny H., Benny M, Thierry, Jan, Tom, Bart B., Bart D., Joris, Luc, Bjorn, Fré, Anton: Bedankt voor het mooie weekend en de gezelligheid. En zoals altijd: de thuisblijvers hebben ongelijk.
Afgelopen dinsdag nodigde het bestuur van De Kleppers al zijn leden uit op een algemene vergadering. En dat was niet zo maar…
Het bestuur kondigde met enige trots aan dat ze voor 4 jaar een sponsordeal hebben afgesloten met Flanders Food Productions in Lommel, een van de marktleiders op de internationale kaasmarkt.
FFP verbindt zo haar naam voor de komende tijd aan wielerclub De Kleppers om meer naamsbekendheid in de regio te verwerven.
Hun slogan ‘Focus on cheese’ zal vanaf nu dus ook een beetje ‘Focus on wheels’ kunnen worden…
Door deze deal krijgen de Kleppers de mogelijkheid om zich ook in de kijker te fietsen op heel wat regionale evenementen. Dit houdt ook in dat de vertrouwde zwart-gouden tenues op termijn uit het Peltse zicht gaan verdwijnen.
Samen met kledingmerk Castelli wordt in de komende tijd een tenue op maat gezorgd om zowel FFP als De Kleppers opnieuw als een vaste waarde in het Peltse fietslandschap te kunnen aanschouwen.
Wij hopen samen hier dan ook een mooi verhaal van te maken de komende jaren!
Zaterdag 25 maart stond al geruime tijd rood omcirkeld in de agenda van menig Klepper. Op het programma: ontbijten in Cafetaria ’t Pelterke en dan de openingsrit van seizoen 2023. Het aantal hits op de buienradar zal de voorbije dagen een piek bereikt hebben maar windkracht 5, buien, kans op onweer… niets zou De Kleppers kunnen tegenhouden om eindelijk aan het fietsseizoen te kunnen beginnen. En het begon al meteen goed. Een lekker en gevarieerd ontbijt, aangeboden door het bestuur en netjes verzorgd door Evy en T kruimeltje zorgde voor de nodige brandstof voor onderweg. Sommigen zouden zich wel de 3de puddingkoek beklagen maar ach, zo zonder vrouw en kinderen konden we ons wel eens laten gaan en waanden we ons aan het buffet van een all-in resort. De vestimentaire keuzes werden nog eens vergeleken en na de groepsfoto vertrokken we voor een rit van 75km oostwaarts. Jawel: met een flinke zuid-wester zou het venijn pas na halfweg toeslaan. In gestrekte draf ging het via Lille en Bocholt naar Molenbeersel. Op de korte stroken zuidwaarts merkten we al hoe de wind ons op de proef zou stellen. En op ’t Hasselt wisten we hoe laat het was: wissel om de 5km werd aangepast naar 3km tot zelfs 500m. Wie in de buik van het peloton verscholen zat dacht dat Pinda vooraan aan het surplacen was. Tot er overgenomen moest worden. Toen werd duidelijk dat de Kleppers de strijd met de natuurelementen aangegaan waren en kwam de Flandrien in elk van ons naar boven. Regenjasjes werden bovengehaald, gellekes en bananen zorgen voor extra energie om deel 2 van de rit aan te vatten. Was het trouwens toeval dat er al enkele Kleppers rondreden met een mooi en zeer bestendig regenjasje van de kledingsponsor van volgend jaar? Goede keuze in ieder geval want na de kuitenbijters van Klein Zwitserland in Opitter en omstreken gingen de hemelsluizen open. Hier werd ook duidelijk dat sommige Kleppers pas uit hun winterslaap kwamen en anderen er al een klassieker of hoogtestage op hadden zitten. Kameraadschap zorgde ervoor dat iedereen zijn strijd tegen de natuur aankon en toen we in Peer de wind in de rug kregen was het flyeren naar Pelt. Al was het vat voor de meesten zo goed als af. Afgesloten werd er zoals vanouds in Het 8ste Sacrament waar de vaste stamgasten toch even vreemd opkeken toen er een bende verzopen (nee niet bezopen) Kleppers binnen kwamen gewaaid. De choco en koffie deden deugd, de rit werd geanalyseerd (geen enkele platte band!), plannen werden besproken. Eén zaak was duidelijk: de organisatie was zoals steeds weer top en de Kleppers zijn klaar voor een top-seizoen!
Het weekend van 16 tot 18 september stond bij 23 kleppers weer met stip in de agenda.
Het parcours werd door sommigen vooraf al eens verkend. De buienradar de laatste dagen veelvuldig bestudeert in de hoop dat er toch net wat minder regen zou vallen dan gevreesd. De optimisten onder ons wisten nochtans te vertellen dat er meer regen naast dan op u valt. Al slaagde niet iedereen er in om het glas eerder half vol te zien. Maar die werden vakkundig weer op de rails gezet door enkele enthousiastelingen. Ook voor zondag waren de weergoden ons niet gunstig gezind en samen werd beslist om de laatste rit te annuleren.
Gelukkig hadden we al wat bagage van vrijdag en zaterdag. Banden werden niet enkel vervangen (al deed Joris wel een gooi naar de platte banden trofee met zijn 7 platte banden in een rit), ze werden ook gesterkt. Ornithologen in de groep deelden graag hun kennis. Reigers, valken, rooie wauw en zelfs een visarend werden gespot. En Werner zag het weer helemaal zitten toen hij een aantal herten het pad zag over steken. Geluk zit hem in de kleine dingen eh.
Tussen de grosse Und de weisse werden plannen voor volgend jaar al besproken en wijsheden gedeeld.
Zo hebben we geleerd?
⁃ Beter Bart niet bellen mocht je de sleutel nodig hebben ‘s nachts.
⁃ Niet iedereen wordt goed gezind van een stevige regenbui.
⁃ Iets van een ei met of zonder schil.
⁃ Eten in het Duits bestellen kan al eens iets brengen wat je niet verwacht had.
⁃ Sommigen zijn over de Posbank geweest. Niet de Postbank.
⁃ Dat het soms een duojob is om een regenjasje aan te trekken.
⁃ Dat iedereen voor er op weekend vertrokken wordt best zijn banden effe nakijkt.
⁃ Dat de kleppers een fietsenremork hebben die ze graag thuis laten.
⁃ Dat voor de één 6u00 s morgens als normaal voelt terwijl een ander 22u00 ‘s avonds dan weer wat vroeg vindt om te gaan slapen.
⁃ Dat er een duidelijk verschil is tussen een hert en een eland.
⁃ Dat je ‘s nachts niet moet reserveren voor de kegelbaan.
⁃ Dat de lokroep van Aqua di gio voor sommigen gewoon te sterk is.
⁃ Dat je na 7 keer uwe band vervangen niet echt nood hebt aan een extra lusje.
⁃ Dat je beter in vorm bent als je na het weekend op vakantie vertrekt dan er voor.
⁃ Dat kapoetski niet echt een Russisch woord is.
⁃ Dat Nederland een rare manier heeft om te laten zien dat ze fietsers graag zien komen
We keren weer met een voldaan gevoel huiswaarts. Maar niet zonder een speciaal woordje van dank.
Een dikke Merci aan Marc en Kris voor de goeie organisatie. We kwamen niks tekort. Goed gegeten en gedronken. Lekkere vleeskroketten. Alles piekfijn voorbereid. Met zelfs een volgwagen, al hadden we liever ook samen met jou gefietst Marc. Maar dat maken we volgend jaar zeker goed.
Afgelopen zaterdag stond de 2de Grand Fondo van de Kleppers op het programma. Een vlakke tocht richting het Meer van Genval. We hebben uit goede bronnen vernomen dat Jan hier menigte uren, in zijn kamerjas, aan heeft versleten om het prachtige parcours uit te stippelen. Vorig jaar bedroeg de afstand nog 200km, maar zoals de stijgende benzineprijzen konden wij volgens Jan ook niet achterblijven en waren het er dit jaar 250km. 13 Kleppers durfde zich aan dit avontuur te wagen.
Omstreeks 07.30u werd het startschot gegeven voor wat ongetwijfeld een prachtige dag ging zijn. Iedereen nog fris en vol goeie moed om de tocht aan te vatten. Het tempo zat er goed in en er werd koers gezet richting Wersbeek. Hier dook de eerste open gebroken straat al op. Waar we stilaan ook achter kwamen was dat we vandaag trachten om over zo veel mogelijk verschillende ondergronden te rijden, later hier meer over
Het werd ons hier al snel duidelijk dat “Vlak” voor Jan een heel andere betekenis heeft dan voor de doorsnee Klepper. Bollenberg, Meistraat, Trolieberg, Hoge Berglaan, Wijnpers, Tervuursestraat, Doleegstraat, Paardenstraat, Blokkenstraat, Smeysberg,… Noem maar op en god mag het weten waar hij ze allemaal heeft gevonden, maar wij kregen ze wel stuk voor stuk onder de wielen geschoven. Enkele hadden hier hun beste pijlen al verschoten en keken uit naar de lunch. Anderen werden dan weer bevoorraad door gekke snoepjes uit het stuurtasje van Tom en wisten met hun energie geen blijf. Tot op de dag van vandaag is het voor ons nog altijd een raadsel wat hij hen hier gaf.
Aangekomen bij het Meer van Genval was er tijd om wat foto’s te nemen en te genieten van het mooie uitzicht. Gelukkig hebben we een klepper die een neus heeft voor leuke, gezellige eetgelegenheden en waren er tafels gereserveerd aan het befaamde Café du Lac. Hier konden we genieten van een lekkere pasta, wat cola’s drinken en onze drinkbussen vullen. Iedereen maakte de balans eens op of het vat nog half vol of al half leeg was voor hem.
De tocht werd verder gezet richting Pelt en zoals we geëindigd waren voor de lunch, zijn we hier ook weer vertrokken: Bergop!. Na menigte kassei stroken, enkele gravel stroken en mooie race tarmac draaide we hier een klim op waar Jezus himself nog niet wat geweest. Halverwege waren we genoodzaakt om te voet tot boven te gaan. Ook hier zijn we zonder kleerscheuren uit gekomen. Helaas stonden we enkele honderden meters verder wel stil voor een lekke band. Op zo’n moment begint er dan bij 1 klepper de vingers te jeuken en het zweet te vloeien. Hij kan zich dan, gelukkig voor ons, niet bedwingen en hersteld de band in een tijd waar ze bij de F1 jaloers op zijn.
Op 60km van het einde hadden de meeste nood aan wat extra suikers en is er een kleine hold-up gepleegd in de lokale Spar van Glabbeek. Water, cola, ijs en 1L chocomel zijn hier uit de rekken verdwenen. De cola ging hier rijkelijk binnen, de ijsjes werden zonder kauwen doorgeslikt en de chocomelk werd ad fundum leeggedronken. Een stel hongerige leeuwen waren er niets tegen.
De trein werd weer op gang getrokken en de eindbestemming kwam met rasse schreden dichterbij. Eens we het fietspad in Zonhoven opdraaide was het voor iedereen duidelijk dat het een kwestie van binnenkomen was en dat we van een welverdiende verkoeling konden genieten op het terras van Het 8ste Sacrament. Wij allen waren het erover eens dat het goede organisatorische werk weer geleid heeft tot een mooie dag met mooie herinneringen.
Net zoals vele andere wielertoeristen stonden ook de Kleppers te popelen om het seizoen aan te vatten.
Om 10.00 uur stonden de bijna voltallige Kleppers op de afspraak om de openingsrit aan te vatten.
Na een korte speech van onze voorzitter werden de pedalen vastgeklikt voor een rit van 66 kilometer over rustige wegen richting Neerglabbeek.
De weergoden waren ons goed gezind, maar aan wind was er geen gebrek.
Op een lekke band na verliep alles vlekkeloos. Om de twee kilometer werd er doorgedraaid waardoor we even konden bijpraten en ook een praatje maken met de nieuwe leden.
Rond half een werden we verwacht in ons clublokaal waar een rijkelijk gevulde kaastafel voor ons klaar stond om de innerlijke mens te versterken. Achelse blauwe, pikante kaas, diverse soorten zachte kazen, teveel om op te noemen werden door iedereen gesmaakt.
Na het kaasbuffet konden diegenen die hadden ingeschreven nog genieten van een bierdegustatie georganiseerd door een lokale brouwer, Microbrouwerij Mølder & Coöp. Met veel passie en kennis werden ons een drietal heerlijke bieren uitgelegd en aangeboden, bieren die ook in de regio Pelt in diverse horecazaken worden geserveerd.
Na de bierdegustatie werd er nog verder genoten van menig gerstennat en werd er nog lang nagekeuveld en zelfs plannen gemaakt voor een Kleppers-bier. De ingredienten hiervan zal voer zijn voor een volgende discussie.
Kortom; het was een geslaagde opening van het seizoen, met dank aan Mølder & Coöp en Jan de uitbater van ons clublokaal Het 8ste Sacrament
Op naar iedere dinsdag avond 18.30 uur onze vaste afspraak!
Graag wil ik een slotwoord richten aan alle leden van De Kleppers.
Het was op alle vlakken een jaar waar we fier op mogen zijn. Onze openingsrit werd ook dit seizoen weer uitgesteld door corona tot mei en onze slotrit werd ontsierd door de vele lekke banden, maar de rit en tussenstop bij de Kannibaal van Baal maakte veel goed.
De hoogtepunten van ons seizoen waren uiteraard De Gran Fondo naar Val-Dieu, onze koninginnenrit, het supergeslaagde fietsweekend in Sauerland en onze aangepaste PeltClassic, wat een succes bleek te zijn en waar we een nieuwe weg zijn ingeslagen. Hierbij wil ik ook van de gelegenheid gebruik maken om Anton te bedanken voor de organisatie van ons fietsweekend en Pol & Marc voor de voorbereiding van de PeltClassic. Noteer nu alvast in jullie agenda 15 augustus en het fietsweekend van 16 tot 18 september. De bestemming hiervan is nog niet bekend…
Iedere week was er een goede opkomst bij onze wekelijkse ritten. Onze twee winnaars van het regelmatigheidscriterium hebben dan ook verdiend gewonnen. Bij onze lekke-banden-koning zat het venijn in de slotrit. Ook zijn er leden die we dit jaar wat minder hebben gezien. Hopelijk zien we hen volgend jaar terug!
Als bestuur zijn we druk bezig met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Tijdens de slotrit, tussen de hotdogs en pinten door werd er nagekaart over het afgelopen seizoen en werd er al vooruit gekeken naar de doelen van volgend seizoen. Daarnaast zijn er ook nog enkele Kleppers die zelf nog voor een serieuze uitdaging staan.
Maar het belangrijkste is dat we in maart terug met een schone, fitte, sportieve en gezonde lei het nieuwe jaar kunnen starten.
Tot slot wil ik ook nog een bedankje richten aan alle helpers van de PeltClassic, alle sponsors, Het 8ste Sacrament en Nobel. Door de fijne samenwerking hebben we er dit seizoen weer een mooi jaar van kunnen maken.
De Kleppers 