Bestemming: Meer van Genval!

Afgelopen zaterdag stond de 2de Grand Fondo van de Kleppers op het programma. Een vlakke tocht richting het Meer van Genval. We hebben uit goede bronnen vernomen dat Jan hier menigte uren, in zijn kamerjas, aan heeft versleten om het prachtige parcours uit te stippelen. Vorig jaar bedroeg de afstand nog 200km, maar zoals de stijgende benzineprijzen konden wij volgens Jan ook niet achterblijven en waren het er dit jaar 250km. 13 Kleppers durfde zich aan dit avontuur te wagen.

Omstreeks 07.30u werd het startschot gegeven voor wat ongetwijfeld een prachtige dag ging zijn. Iedereen nog fris en vol goeie moed om de tocht aan te vatten. Het tempo zat er goed in en er werd koers gezet richting Wersbeek. Hier dook de eerste open gebroken straat al op. Waar we stilaan ook achter kwamen was dat we vandaag trachten om over zo veel mogelijk verschillende ondergronden te rijden, later hier meer over

Het werd ons hier al snel duidelijk dat “Vlak” voor Jan een heel andere betekenis heeft dan voor de doorsnee Klepper. Bollenberg, Meistraat, Trolieberg, Hoge Berglaan, Wijnpers, Tervuursestraat, Doleegstraat, Paardenstraat, Blokkenstraat, Smeysberg,… Noem maar op en god mag het weten waar hij ze allemaal heeft gevonden, maar wij kregen ze wel stuk voor stuk onder de wielen geschoven. Enkele hadden hier hun beste pijlen al verschoten en keken uit naar de lunch. Anderen werden dan weer bevoorraad door gekke snoepjes uit het stuurtasje van Tom en wisten met hun energie geen blijf. Tot op de dag van vandaag is het voor ons nog altijd een raadsel wat hij hen hier gaf.

Aangekomen bij het Meer van Genval was er tijd om wat foto’s te nemen en te genieten van het mooie uitzicht. Gelukkig hebben we een klepper die een neus heeft voor leuke, gezellige eetgelegenheden en waren er tafels gereserveerd aan het befaamde Café du Lac. Hier konden we genieten van een lekkere pasta, wat cola’s drinken en onze drinkbussen vullen. Iedereen maakte de balans eens op of het vat nog half vol of al half leeg was voor hem.

De tocht werd verder gezet richting Pelt en zoals we geëindigd waren voor de lunch, zijn we hier ook weer vertrokken: Bergop!. Na menigte kassei stroken, enkele gravel stroken en mooie race tarmac draaide we hier een klim op waar Jezus himself nog niet wat geweest. Halverwege waren we genoodzaakt om te voet tot boven te gaan. Ook hier zijn we zonder kleerscheuren uit gekomen. Helaas stonden we enkele honderden meters verder wel stil voor een lekke band. Op zo’n moment begint er dan bij 1 klepper de vingers te jeuken en het zweet te vloeien. Hij kan zich dan, gelukkig voor ons, niet bedwingen en hersteld de band in een tijd waar ze bij de F1 jaloers op zijn.

Op 60km van het einde hadden de meeste nood aan wat extra suikers en is er een kleine hold-up gepleegd in de lokale Spar van Glabbeek. Water, cola, ijs en 1L chocomel zijn hier uit de rekken verdwenen. De cola ging hier rijkelijk binnen, de ijsjes werden zonder kauwen doorgeslikt en de chocomelk werd ad fundum leeggedronken. Een stel hongerige leeuwen waren er niets tegen.

De trein werd weer op gang getrokken en de eindbestemming kwam met rasse schreden dichterbij. Eens we het fietspad in Zonhoven opdraaide was het voor iedereen duidelijk dat het een kwestie van binnenkomen was en dat we van een welverdiende verkoeling konden genieten op het terras van Het 8ste Sacrament. Wij allen waren het erover eens dat het goede organisatorische werk weer geleid heeft tot een mooie dag met mooie herinneringen.

Joris,

!!! KLEPPERS FOREVER – FOREVER KLEPPERS !!!